(Alm. Doppelgliederung, Fr. double articulation, İng. double articulation,).
Dilin, iki türlü çözümleme sonucu elde edilen, iki aşamalı bir seçim eylemiyle gerçekleşen sözceleri oluşturma düzeneği. ‘Bir dil, insan deneyiminin, topluluktan topluluğa değişen biçimlerde anlamsal bir içerikle sessel bir anlatım kapsayan birimlere, başka bir deyişle, anlambirimlere aynştırılmasını sağlayah bir bildirişim aracıdır; bu sessel anlatım da, her dilde belli sayıda bulunan, öz nitelikleriyle karşılıklı bağıntıları bir dilden öbürüne de ğişen ayırıcı ve ardışık birimler, başka bir deyişle ses birimler biçiminde eklemlenir.’ (A. Martinet). Çift ek lemlilik doğal dillerin en belirgin özelliğidir ve işlev selci okulun çalışmalarında çok önemli bir yer tutar.
(Alm. polysem, mehrdeutig, Fr. polysémique, İng. polysemous,).
Birçok anlamı olan, çokanlamlılık gösteren. Çokanlamlı sözcükler kimi durumlarda yorum yanlışlığına yol açar.
(Alm. Polysemie, Mehrdeutigkeit, Fr. polysémie, İng. polysemy).
Bir gösterenin birçok gösterilen belirtme özelliği; bir birimin birçok anlam içerme durumu. Örneğin Türkçe’de baş anlambirimi çokanlamlılık içeren bir öğedir. Çokanlamlılık sıklık kavramıyla yakından ilgilidir. En sık rastlanan birimler, çokanlamlılığın en yoğun düzeye ulaştığı öğelerdir, Bağlam ve durum, kullanım düzleminde çokanlamlılığı dengeleyici ve anlam belirsizliğini giderici etkenlerdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder